Fiesta fiesta - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Robin Vergouwen - WaarBenJij.nu Fiesta fiesta - Reisverslag uit Cuzco, Peru van Robin Vergouwen - WaarBenJij.nu

Fiesta fiesta

Blijf op de hoogte en volg Robin

11 Maart 2014 | Peru, Cuzco

Holaaaa amigos!!

Mijn vorige blog in ondertussen al een maand oud dus tijd voor een nieuwe!

Het weekendje in Puno was super leuk! We hebben in de eerst een boottocht op lake Titicaca gedaan, nogal een toeristische bedoeling maar het was heel mooi! De eilanden drijven en zijn compleet van riet gemaakt. De grond, de huizen, de bootjes, alles. Op sommige eilanden wonen vijf families, 25 mensen en that's it. Je kon een langere tocht maken en bij een van de families slapen maar wij wouden eerder terug want... Het was carnaval!
We zijn met de fietstaxi (een soort open bakfiets) van de haven naar het centrum gegaan, een hele grappige en spannende bedoeling omdat ze met dat gammele fietsje dwars door het chaotische verkeer fietsen en wij alleen maar konden hopen dat we niet geraakt zouden worden.
We hadden kaartjes gekocht voor de 'concours' in 'het stadion': alle groepen dansers die in de parade op straat liepen traden een voor een op wat geweldig was om mee te maken. De groepen bestaan uit 100-300 mensen en omdat we redelijk hoog zaten hadden we super goed zicht op de acts. Hele mooie dansen en super gave kostuums! De avond ervoor hadden we een paar dansers ontmoet die ons uitnodigden voor de afterparty van het concours. Daar zijn we natuurlijk heen geweest en ook dat was super leuk! Iedereen was heel welkom tegen ons en ze leerden ons de pasjes zodat wij mee konden dansen (wat natuurlijk totaal niet lukte haha) maar het was een hele gezellige avond.
De volgende ochtend zijn we weer naar het centrum gegaan om de parade te zien, wat een energie hebben die mensen! Weer hele mooie kostuums en iedereen aan het dansen. 's Middags gingen we alweer terug naar Cusco, maar omdat de parade dwars door het centrum ging konden we niet met de taxi van het hostel naar het busstation komen en we moesten de parade lopend oversteken met onze backpacks! Heel onhandig maar ook heel grappig!!

We waren terug op maandagavond en verder is week rustig verlopen. Vrijwilligerswerk, gezelligheid in het gastgezin en leuke avondjes uit. Vrijdag was het Valentijnsdag! Hier is dat een dag voor vriendjes en vriendinnetjes, maar ook voor familie en vrienden, eigenlijk voor iedereen van wie je houdt. Mijn gastmoeder vierde ook nog eens haar verjaardag die avond dus het was dubbel feest! Ze had al haar vriendinnen uitgenodigd en omdat er geen plek meer was in de woonkamer moesten ik en Leah (mijn kamergenootje) maar in de bijkeuken eten op een oude bank met ons bord op schoot. Het was het lekkerste eten wat ze ooit gemaakt heeft dus dat maakt het weer goed. Daarna mochten we wel gewoon de woonkamer in haha. Leah en ik hadden een taart voor haar gekocht en even later kwam onze gastbroer binnen met bijna dezelfde taart van dezelfde winkel! Super toevallig maar ze was er hartstikke blij mee. De rest van de avond moesten al haar vriendinnen dansen, dansen en dansen (en wij natuurlijk ook). Ik kan het niet zo goed omschrijven maar er was zo'n gezellige sfeer! Daarna zijn Leah, onze gastbroer en een vriend van hem en ik naar een bar/club gegaan waar een Valentijnsfeest was. Eigenlijk moest je entree betalen maar omdat we met onze gastbroer waren (die IEDEREEN) kent, konden we zo doorlopen. Het was weer een gezellig avond en de volgende dag zijn Leah en ik naar een van de duizenden spa's hier geweest voor een massage en een relax-dagje. Dat was ook wel nodig want de volgende dag hebben een tocht op quads gemaakt door de bergen en langs ruïnes! Super gaaf!! Het was alleen mijn eerste keer en we waren met een groep Amerikanen die het allemaal al konden dus ik eindigde steeds in de bloemen terwijl zij zich afvroegen hoe ik dat überhaupt voor elkaar kreeg... Sorry..

De week daarop heb ik op een ander vrijwilligersproject gewerkt in een klein dorpje een uurtje buiten Cusco. Er zijn twee huizen: een waar het project is en een waar de vrijwilligers verblijven. De mensen in het dorpje (300 inwoners) zijn ontzettend arm en de kinderen hebben NIETS thuis, dus het project is een plek waar ze even kind kunnen zijn en kunnen spelen met speelgoed en leren als ze dat willen (vooral de ouderen waren heel leergierig dus het was heel leuk om ze wat Engels te leren). Al een halfuur voordat het project begon stonden ze al voor de deur te springen en te klappen omdat ze er zo veel zin in hadden! Heel lief!
Het dorpje lag in een mooie omgeving dus ik heb veel wandelingen gemaakt, tussen de mensen die met hun schapen de bergen in gingen of typisch geklede vrouwtjes met hun koeien. Het lag zo afgelegen dat ik er zelfs geen bereik had met m'n telefoon!
Het was een mooie en rustige week maar op vrijdag had ik toch veel zin om terug naar Cusco te gaan.
Het was het laatste weekend van mijn kamergenootje dus we hebben wat laatste dingetjes gedaan die ze graag wou doen: sushi eten, paardrijden (ja, ik heb paardgereden) en haar laatste avondje uit. Die liep wat minder leuk af dan de bedoeling was want mijn telefoon is die avond gestolen! En al mijn foto's zijn weg! Mijn camera was het eerste weekend al kapot gegaan dus alles stond op mijn telefoon! Super stom, maar helaas niets meer aan te doen...

De volgende twee dagen waren er stakingen! Alles was dicht, dus ik kon nergens een nieuwe telefoon of camera kopen en er was een heel aparte sfeer op straat... Je kon niet met de auto de weg op want dan gooiden de stakers stenen op je! En er lagen sowieso stenen op straat dus je kwam niet erg ver. Ik ging met mijn broer naar de supermarkt om lunch te halen, en net op dat moment kwamen de stakers er aan. Alle hekken en deuren gingen snel op slot en we zaten bijna opgesloten in de supermarkt! Er was een piepklein deurtje waardoor we nog naar buiten konden. De rest van de tijd ben ik alleen binnen geweest en hebben we een beetje films gekeken en uitgerust, want je kon niet veel anders doen. Het was ook wel even lekker om niets te doen, want de dag erna ging ik naar Bolivia!

Vorige zomer heb ik een Frankrijk een meisje uit Bolivia ontmoet dus ik moest natuurlijk al haar vrienden ontmoeten. Ik ben eerst naar La Paz gegaan, waar ik maar één nachtje verbleef. Het eerst wat ik heb gedaan was shoppen, want ik had mijn was in Cusco weggebracht maar vanwege de stakingen kon ik het niet meer ophalen voordat ik wegging! 's Avonds heeft een vriend van mijn vriendin me voorgesteld aan wat andere vrienden en we zijn naar een plek gegaan waar je heel mooi uitzicht over de stad had (geen foto's, helaas). De volgende dag werd ik opgehaald door, als ik het goed heb, de chauffeur van haar opa, om naar de mijn waar hij eigenaar van was (of zoiets) te gaan. Daar was 'challa', een feest de dag voor carnaval. Normaal mogen er geen vrouwen in de mijn komen, maar omdat ik met 'de baas' was mocht ik toch naar binnen. Super interessant! Nauwe gangen en een lift (meer een kist aan een touw). Echt onvoorstelbaar dat mensen daar dag in dag uit werken. Vanwege Challa was het feest dus waren de werkers buiten. En er werd een lama geofferd! Het was heel... Apart om te zien. Ze voerden de lama eerst bier en coca bladeren en daarna bonden ze zijn poten vast en sneden hem open (ieee), om het hart eruit te halen (met blote handen), om het hart, terwijl het nog klopte, te begraven in de mijn voor geluk. Het was heel interessant maar ik denk niet dat ik het nog een keer hoef te zien... Iedereen was weer ontzettend aardig en ik voelde me heel erg welkom. Na het offer ging ze muziek aan en werd en gedanst en gedronken en de iedereen kreeg confetti en slingers om en over zich heen gehangen en er werd willekeurig dynamiet afstoken. Hartstikke gezellig weer.

Daarna zijn we doorgereden naar Oruro voor het echte carnaval!
Ik was met een groep vrienden van mijn vriendin, dus echt Bolivianen haha. Maar op de tribune waar ze zaten waren ook veel toeristen, het was een grote mix en een heel groot feest! Ze zeggen op Rio na het grootste feest ter wereld! Aan beide kanten van de parade waren tribunes en veel muziek en schuim dat je rond kon spuiten, het was lekker weer en er waren leuke mensen en de dansers waren weer geweldig dus het was weer een leuke dag!
Vanuit Oruro ben ik naar Santa Cruz gevlogen, een tropische stad in de jungle van Bolivia. Het was nog steeds carnaval dus nadat ik aangekomen was heb ik me snel omgekleed en ben ik, weer met andere vrienden van mijn Boliviaanse vriendin, het centrum in gegaan. Hier werd het wel anders gevierd: met waterballon- en inktgevechten! Super grappig en leuk!! Ik zat echt van top tot teen onder de inkt en het ging er ook nog eens niet af onder de douche dus ik heb drie dagen als marsmannetje rondgelopen! Een paar mensen met wie ik was woonden in het centrum, dus we konden vanaf hun dak waterballonnen op de mensen beneden gooien! 's Avonds zijn we naar een concert geweest, geen idee wie er speelde maar het was heel erg leuk!
De volgende dag was het weer tijd voor een ontspannen dagje. Ik verbleef in het hotel van de moeder van mijn vriendin, wat een super mooi hotel met een grote tuin en een heerlijk zwembad was, dus daar heb ik me in de ochtend goed vermaakt. 's Middags ben ik naar een tropisch 'biocentrum' geweest, met allemaal natuurlijke zwembaden en meren, een vlindertuin, vogeltuin, aapjes, etc. Ik had niet zoveel tijd dus ik kon niet alles zien maar het was een super mooi park! Daarna was het alweer tijd om min spullen te pakken en naar de volgende stad te gaan: Sucre.
Ik ben maar weer met het vliegtuig gegaan omdat er veel gewaarschuwd werd voor dronken chauffeurs of autobestuurders omdat het nog altijd carnaval was.
Sucre is een hele mooie, witte en schone stad en ik zat in een leuk hostel waar ik veel leuke mensen heb ontmoet! Ik heb het een beetje rustig aan gedaan, we zijn naar een museum met een tentoonstelling over maskers geweest, wat heel leuk was omdat het allemaal over carnaval ging, en naar een leuke bar waar je 'het mooiste uitzicht over de stad' hebt. De laatste ochtend heb ik bergbeklommen! Niet wandelen maar echt tegen de rotswand aan omhoog klimmen. Super gaaf! Omdat ik de enige was die ochtend kon ik via veel verschillende routes omhoog en aan het eind was ik echt kapot! Maar dat kwam wel goed uit want er stond weer een lange busreis voor de deur terug naar Cusco.

Die reis was de ergste tot nu toe! Op de grens van Bolivia en Peru had ik de stempels voor Bolivia niet in mijn paspoort (wist ik veel dat je zowel emigratie van Peru als immigratie van Bolivia moest doen...). Het kwam er op neer dat ik moest betalen (natuurlijk), maar ik had te weinig cash en de enige pin automaat was in Peru! Maar nu was het natuurlijk geen probleem om de grens over te gaan. Die automaat was nog best ver lopen en beide mijn pasjes werkten niet! De volgende automaat was nog verder lopen maar uiteindelijk had ik wel genoeg geld. Betaald, stempels gehaald (emigratie en immigratie!!) en ik kon eindelijk 'legaal' de grens over. Maar mijn bus was al weg! Met mijn backpack!! Horror!
Er was toevallig één andere bus en gelukkig ging hij naar Cusco, ik kon voor de helft van de prijs instappen. Prima. Beetje vertraging opgelopen, maar er zat ten minste beweging in.
Tot in Puno... De motor wou niet meer starten! Twee uur lang gingen we 'echt over een kwartiertje... Vijf minuten...' Weg. Uiteindelijk deed de bus het dus wel weer maar toen we eindelijk in Cusco waren was alles op het busstation dicht, dus ook het tentje van de maatschappij die (als het goed was) mijn backpack zou hebben.
Ik was zo moe, dus ik heb dan maar zonder backpack een taxi naar huis genomen. Wat was het heerlijk om weer thuis te komen in mijn gastgezin! Ik ben hier nu weer een paar dagen en ik voel me helemaal thuis in deze stad en de familie!
Ik heb weer nieuwe huisgenootjes, een jongen uit Engeland en een vrouw met haar zoontje van 15 uit Canada. Super leuke mensen en het is weer heel gezellig in huis.

Eergisteren en gister ben ik ziek geweest dus dat was wat minder, maar sinds vandaag gaat het weer goed. Nog iets leuks: ik ben aangenomen voor de universiteit waar ik heel graag heen wilde! Ik had het interview hier over de telefoon dus dat was heel spannend maar gelukkig ben ik door! Hoef ik mee daar ook geen zorgen meer over te maken.

Ik heb nog een maand in Cusco te gaan en ik zie nu al op tegen het moment dat ik vertrek maar gelukkig duurt het nog even.
Ik heb vanochtend de douche kapot gemaakt dus ik geloof dat ik zo met mijn gastmoeder op pad ga om een nieuwe te kopen... Oeps haha.

Ik zal proberen de volgende blog iets eerder te schrijven!

Kusjes uit Cusco!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Peru, Cuzco

Robin

Actief sinds 06 Jan. 2014
Verslag gelezen: 998
Totaal aantal bezoekers 2218

Voorgaande reizen:

06 Januari 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

09 Januari 2014 - 30 Mei 2014

Mijn reis door Peru

Landen bezocht: