Me gusta!!
Blijf op de hoogte en volg Robin
08 Februari 2014 | Peru, Puno
Hola chicos y chicas!!
Ik ben ondertussen al een maand weg en ik heb al zo veel gedaan!
De reis van Nederland naar Peru is, tegen heel wat verwachting in, heel goed verlopen! Ik vloog eerst van Amsterdam naar Lima, waar ik een nachtje heb geslapen om vervolgens de bus naar Cusco te nemen.
Alleen, die bus had ik gemist. De taxi die ik de avond van te voren had besteld was er niet en ik moest even wachten op een nieuwe taxi, die volgens mij niet helemaal wist waar ik heen moest. Het kwam erop neer dat ik tien minuten te laat op het busstation was. Een aardige taxichauffeur kwam met het idee om met zijn auto de bus in te halen waardoor ik op het volgende station kon opstappen. Gelukkig werkte zijn plan en het station was maar 15 min. verderop, waar ik achteraf gezien echt geluk mee had want het was ook gelijk de enige stop die de bus heeft gemaakt (in 22 uur!).
In Cusco aangekomen zat ik nog geen minuut op het busstation of er kwam een vrouw naar me toe: ´Estes Holandesa?? Robin?´ Mijn gastmoeder! Ik moest haar bellen wanneer ik zou aankomen maar ik kon haar niet bereiken dus ik was heel blij dat ze er wel was!
En wat een schat van een vrouw is het! Ze woont alleen maar ze heeft twee kinderen van rond de 30 die bijna elke dag over de vloer komen. Ik voelde me meteen heel erg welkom en thuis in haar huis.
De eerste twee weken heb ik een taalcursus Spaans gevolgd. Ik had ´s ochtends les en daarna ging ik meestal iets leuks met mensen van school doen. Het centrum in, wat drinken of winkeltjes bezoeken.
In het weekend ben ik met een meisje uit Nederland en een jongen uit Engeland naar Ica en Huacachina geweest, een plaatsje aan de kust waar je kunt sandboarden. Het was 16 uur met de bus maar het was het helemaal waard want wat was het sandboarden gaaf!! Het is een soort snowboarden maar dan in zandduinen! Het was helemaal leuk als je liggend ging, want dan ging je in een rechte lijn keihard naar beneden! We hebben vanaf de zandduinen de zonsondergang bekeken, voordat we weer naar beneden gingen.
´s Avonds hebben we een van de zandduinen beklommen, die nauurlijk veel hoger en steiler was dan we dachten, en we hadden heel mooi uitzicht op beide stadjes omdat het donker was en we alleen lichtjes van huizen en rijdende auto´s zagen.
Ondertussen had ik ook twee huisgenootjes gekregen. Twee mensen uit Amerika. Hele leuke mensen maar ze bleven helaas maar vijf dagen in Cusco.
Toen ik terug kwam uit Ica had ik weer een nieuw kamergenootje, weer een meisje uit Amerika. En weer een heel leuk meisje! Ze blijft ongeveer vijf weken.
Na mijn taalcursus ben ik met mijn vrijwilligerswerk begonnen. Ik werk in een weeshuis met zo´n 20-30 meisjes van ongeveer 4-16 jaar. De eerste dag raakte het me echt om daar te zijn. Het zijn zulke lieve meisjes en er is eigenlijk niemand die er voor hen is, naast de vrijwilligers. Er is wel een eigenaar van het project maar die kijkt nauwelijks tot niet naar de kinderen om en ze houden zelf het hele huishouden draaiende. Koken, kleren wassen, schoonmaken. Een van de meisjes heeftal een kindje van 6 maanden.
Na de schok van de eerste dag was ik alleen maar blij dat ik er voor hen kan zijn en het wordt elke dag leuker. Soms komen er leraressen, dan helpen de vrijwilligers meestal met het huiswerk, en andere dagen zijn we er gewoon om met ze te spelen en om ze aandacht te geven.
Ik heb een keer nagellak meegenomen wat ze heel leuk vonden en stickers die ze vooral op elkaars (en de baby´s!) gezicht plakten, wat heel grappig was.
Nu zit ik samen met mijn kamergenootje in Puno, een stad aan de grens van Bolivia. We hebben vandaag lekker in het zonnetje een tochtje gemaakt op Lake Titicaca, het hoogst bevaarbare meer ter wereld! Blauwe lucht met blauw water en drijvende eilanden van riet waar de mensen op wonen! Dit weekend is het einde van Candalaria, een soort carnaval dus morgen is er een groot feest waar we natuurlijk heen gaan.
Daarna ga ik weer naar Cusco, waar ik nog twee maanden vrijwilligerswerk ga doen. Cusco is trouwens een hele leuke stad! Het heeft een heel mooi en goed verzorgd centrum, waar ik na een tijdje een beetje genoeg van alle toeristen kreeg. Maar het heeft ook hele leuke andere, minder toeristische delen, waar ik steeds vaker heen ga. Op straat zie je een leuke mix van moderne vrouwen in zakelijke kleding, traditioneel gekleedde vrouwen en blanke toeristen. Maar je ziet ook veel vuilnis op straat, meestal met honden die ervan eten. En de wijk waar het weeshuis is, is een stuk minder verzorgd dan het centrum. Wat weer z´n eigen sfeer met zich meebrengt.
Ik ga nu stoppen met schrijven want de mensen die na mij op de computer hier in het hostel willen worden steeds ongeduldiger. Ik hoop dat het niet te lang voor jullie is om te lezen ;)
Dikke kus!! xxxxxxxxxxxxx
Ik ben ondertussen al een maand weg en ik heb al zo veel gedaan!
De reis van Nederland naar Peru is, tegen heel wat verwachting in, heel goed verlopen! Ik vloog eerst van Amsterdam naar Lima, waar ik een nachtje heb geslapen om vervolgens de bus naar Cusco te nemen.
Alleen, die bus had ik gemist. De taxi die ik de avond van te voren had besteld was er niet en ik moest even wachten op een nieuwe taxi, die volgens mij niet helemaal wist waar ik heen moest. Het kwam erop neer dat ik tien minuten te laat op het busstation was. Een aardige taxichauffeur kwam met het idee om met zijn auto de bus in te halen waardoor ik op het volgende station kon opstappen. Gelukkig werkte zijn plan en het station was maar 15 min. verderop, waar ik achteraf gezien echt geluk mee had want het was ook gelijk de enige stop die de bus heeft gemaakt (in 22 uur!).
In Cusco aangekomen zat ik nog geen minuut op het busstation of er kwam een vrouw naar me toe: ´Estes Holandesa?? Robin?´ Mijn gastmoeder! Ik moest haar bellen wanneer ik zou aankomen maar ik kon haar niet bereiken dus ik was heel blij dat ze er wel was!
En wat een schat van een vrouw is het! Ze woont alleen maar ze heeft twee kinderen van rond de 30 die bijna elke dag over de vloer komen. Ik voelde me meteen heel erg welkom en thuis in haar huis.
De eerste twee weken heb ik een taalcursus Spaans gevolgd. Ik had ´s ochtends les en daarna ging ik meestal iets leuks met mensen van school doen. Het centrum in, wat drinken of winkeltjes bezoeken.
In het weekend ben ik met een meisje uit Nederland en een jongen uit Engeland naar Ica en Huacachina geweest, een plaatsje aan de kust waar je kunt sandboarden. Het was 16 uur met de bus maar het was het helemaal waard want wat was het sandboarden gaaf!! Het is een soort snowboarden maar dan in zandduinen! Het was helemaal leuk als je liggend ging, want dan ging je in een rechte lijn keihard naar beneden! We hebben vanaf de zandduinen de zonsondergang bekeken, voordat we weer naar beneden gingen.
´s Avonds hebben we een van de zandduinen beklommen, die nauurlijk veel hoger en steiler was dan we dachten, en we hadden heel mooi uitzicht op beide stadjes omdat het donker was en we alleen lichtjes van huizen en rijdende auto´s zagen.
Ondertussen had ik ook twee huisgenootjes gekregen. Twee mensen uit Amerika. Hele leuke mensen maar ze bleven helaas maar vijf dagen in Cusco.
Toen ik terug kwam uit Ica had ik weer een nieuw kamergenootje, weer een meisje uit Amerika. En weer een heel leuk meisje! Ze blijft ongeveer vijf weken.
Na mijn taalcursus ben ik met mijn vrijwilligerswerk begonnen. Ik werk in een weeshuis met zo´n 20-30 meisjes van ongeveer 4-16 jaar. De eerste dag raakte het me echt om daar te zijn. Het zijn zulke lieve meisjes en er is eigenlijk niemand die er voor hen is, naast de vrijwilligers. Er is wel een eigenaar van het project maar die kijkt nauwelijks tot niet naar de kinderen om en ze houden zelf het hele huishouden draaiende. Koken, kleren wassen, schoonmaken. Een van de meisjes heeftal een kindje van 6 maanden.
Na de schok van de eerste dag was ik alleen maar blij dat ik er voor hen kan zijn en het wordt elke dag leuker. Soms komen er leraressen, dan helpen de vrijwilligers meestal met het huiswerk, en andere dagen zijn we er gewoon om met ze te spelen en om ze aandacht te geven.
Ik heb een keer nagellak meegenomen wat ze heel leuk vonden en stickers die ze vooral op elkaars (en de baby´s!) gezicht plakten, wat heel grappig was.
Nu zit ik samen met mijn kamergenootje in Puno, een stad aan de grens van Bolivia. We hebben vandaag lekker in het zonnetje een tochtje gemaakt op Lake Titicaca, het hoogst bevaarbare meer ter wereld! Blauwe lucht met blauw water en drijvende eilanden van riet waar de mensen op wonen! Dit weekend is het einde van Candalaria, een soort carnaval dus morgen is er een groot feest waar we natuurlijk heen gaan.
Daarna ga ik weer naar Cusco, waar ik nog twee maanden vrijwilligerswerk ga doen. Cusco is trouwens een hele leuke stad! Het heeft een heel mooi en goed verzorgd centrum, waar ik na een tijdje een beetje genoeg van alle toeristen kreeg. Maar het heeft ook hele leuke andere, minder toeristische delen, waar ik steeds vaker heen ga. Op straat zie je een leuke mix van moderne vrouwen in zakelijke kleding, traditioneel gekleedde vrouwen en blanke toeristen. Maar je ziet ook veel vuilnis op straat, meestal met honden die ervan eten. En de wijk waar het weeshuis is, is een stuk minder verzorgd dan het centrum. Wat weer z´n eigen sfeer met zich meebrengt.
Ik ga nu stoppen met schrijven want de mensen die na mij op de computer hier in het hostel willen worden steeds ongeduldiger. Ik hoop dat het niet te lang voor jullie is om te lezen ;)
Dikke kus!! xxxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
